Å Død, din dom var urett, brå,
då du mi kjære reiv ifrå meg,
og bleik og trøytt vil du helst sjå meg,
vert nøgd først når eg ligg på strå.
Mi kraft, min styrke kvarv heilt då,
kvifor drog ho din harme på seg?
Å Død! (Din dom var urett, brå,
då du mi kjære reiv ifrå meg.)
Om to, som eitt fekk hjarto slå,
med hjarta dødtgår livet frå meg,
lyt leve, utan livet hjå meg,
som skyggebilet lyt eg gå.
Å Død! (Din dom var urett, brå
då du mi kjære reiv ifrå meg,
og bleik og trøytt vil du helst sjå meg,
vert nøgd først når eg lligg på strå.)
Francois Villon, omsatt av Harald Gullichsen http://www.villanden.no/utgivelser.htm
1400-talet står oss med det nærare en noko gong før, sidan i går avslutta me Melchior-boka.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar