Eg heldt på å legge ulven, og samtala gjekk over til renovasjon av huset.
"Huska du leikehommaren min?"
"Leikehommar?"
"Ja, den som ej slår me - sånn."
"Ah! Leikehammaren, ja! Klart eg hugsar den."
"Den kan ej slå spikar me."
"Ja, det kan du."
"Ej kan slå heile huse me na."
"Det bør du kanskje ikkje gjere."
"Nei, for då kan huse ramle sammen."
"Øh... vel..."
"Då dette take ne på åss."
"Det gjer det vel då, ja."
"Ja. Då må vi springe ut der." (Peika han på utgangsdøra)
"Det må vi då, ja."
"Åkså må vi gå heilt til himmelen."
"SO lang må vi vel ikkje gå."
"Nei. Berre litt."
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar